OP RAIS NOAR GRUNN

Het volgende gesprek rond 1828 tusschen eenen boer (Jaap) en zijne vrouw en dochter (Antje) benevens zijnen knecht (Jan), die wij met den wagen van Kloosterburen naar Groningen zullen laten rijden, moge taal in dit dorp nader doen kennen!

Boer: Tou Jan! Maak vort; `t is al half zeuven en `k mout om half tien ien stad wezen.
Jan: Ja, Boer! Dat komt van dei vervl.... olle knol; `k heb er wêêr omtrint `n half uur achter loopen, eer `k hom krigen kon.

Boer: Krig sweep maar gaauw; wi zellen `t hom domt wel beduden.
Jan: Waar mout `k zitten, Boer! Achter of veur?

Boer: Gaa maar veur bi mi zitten; din kinnen baide vrouwlu achter. - Nou bin je klaar? .........Vort din maar!...............
Vrouw: `t Liekt nog goud mit `t wêêr; `k wol wel dat `t van daag nyt regende, din was beste eer op `t oogenblik wêêr van mien hout of.

Boer: Dat zel wel gaan; `t het al zoo lank miterig west, `t zel doch wel ijn maal wêêr ophollen, en de zun is gust`r-avond heller naa de gront gaan, dat is `n gout tijken.
Jan: Ja, Boer! Maar daar kin m`altiet nyt op an; v`leden wonsdag ging de zun ook heller onder, en d`ander dag mörgen regende `t dat `t smakte.
Dochter: Jaa, dou kwam Gees net `t hoes mit melk en zy had gijn dreuge draat an heur.
Vrouw: Wi mossen maar nyt veul plaisteren; `k heb `n hijle bult bosschappen ien stad.

Boer: Zoo heb `k er net over docht, Vrouw! wie willen maar an Winsum deur rieden, din kunnen d`olle peeren daar `n oogenblik oetrusten.
Jan: Kiek, Boer! Wat stait dei kool ontsettend digt.

Boer: Jaa, zy is al wat aan de digte kant, maar daar nyt stait daar wast ook nijt.
Dochter: Is dat Wensemer toren al, Vader! dei daar achter dat bos veur `n dag komt?

Boer: Jaa, Antje! `t scheelt nyt veul of wi bin er; ik heb ook zin an `n piep tabak.
Vrouw: Ik mog domt wel geern wat koffi; `k heb van mörgen maar twei of drei kop vol hat, en dat mos `k nog staand opdrinken.

Boer: Jaa vrouw! we zellen maaken dat we ien Stad wat krigen; `t holt hier veul te lank op......Ho!.... Tou, Jan! zig gauw of de peeren ook dörst hemmen, `t is hier vris water....... Hou laat is `t hier K....?
Vrouw: Half negen al? Kom Jaap! din mou we gauw maaken dat we vedder komen.

Boer: Hou veul geld, K......? As `t joe belyft, daar is `n neije vief stuver, din zelk wel vief sinten wêêr om hemmen mouten.... Vort ol!.....
Vrouw: Nou, wat is dat kereltje altiet persies en knap; `t is muilik dat te wat groots liekt. Maar waar zol zien wief altiet wezen? Men krigt heur nooit te zyn.
Jan: Dei slept `s mörgens lank, Vrouw. `t gait heur nyt as joe, dat ze tusken drei en veijer opstait; `t is `n hyle jifvrouw; zij lyp lest mit zoo`n staalpuil ien hant.

Boer: `t Zel mi rys nei doun, hou `t van daag mit de mart is; as`k gyn diktun veur onze garst krigen kin, din zel ze nyt weg.
Dochter: As `t n diktun geldt, Vaader, mag mien oorizer din verbuut worden? `t Is ook `n dikke partei.

Boer: Mi dugt, Antje! zukke wigter as doe, konnen `t mit golden stiften nog wel of.
Vrouw: Din mout heur olle dog wat opkookt worden, Jaap; `t is hylendal vol boelen.
Jan: Dat Wetsing is dog `n naar gat!

Boer: Jaa, din is Kloosterboeren nog `n hyl dörp; maar `t is hier miserabel best grasland; dat kin we heur nyt stoppen.
Vrouw: Zij hemmen hier wêêr veul andere mouden as bi ons; mien lijve, zyt dat mensk daar rys mit heur kort schootje an `t buis; zij lopt er andes kregel genog hen.

Boer: `k Bin blied, dat we haast te Aadörp zin; `k mout er absoluut rys of. Mi dunkt, we jagen hier maar ien de schuur; dat `s nog wat meer ien schoel, omdat peeren ook dog geweldig zwijten.
Jan: Daar stait `n vourbak, Boer! zellen ze hier ook gauw `n ronöm brood hemmen?

Boer: Nee, Jan! mit `n dik halfuur bin we ien stad, din krigen ze dog wat; we zellen `t hier maar kort afmaaken........... Daar is `n dubbeltje, Kastelein!....Vort!....
Dochter: Zij zoo! Wi kinnen groote toren dog al zyn; `k ben `t varen al zat.
Jan: Jaa, Antje! Maar dat zel die nyt touvallen; dei sunter-meertens-toren bedrugt yn vaak, omdat te zoo hoog is.

Boer: Jaa, maar `t jagt er nou gauw hen, de weg is net as `n klösbaan.
Vrouw: As `k wis dat dat wief wêêr zukke minne koffi maakte as v`leden veurjaar, Jaap! din wolk lyver naar dei neije harbarg tou; dei lu bin iesselik vrundelk, en men het er stombest zien gerak.

Boer: Wi kinnen hier ook wel bi `t Nettelbosje ofspannen, Vrouw! din kin we mit ijn rys op dei zaai gaan.
Vrouw: Gekhaid is Gekhaid; maar as men `t geld er veur oetgeft, din het m`er ook lyfst wat veur.
Jan: Nou mou je rys om dat neije kerkhof dinken mit dat holten hoes er bi! dat is aardig.
Dochter: Heden, wat is dat groot; maar `k mag daar nyt geern zoo digt bi wonen!

Boer: `k Loof dat er vrij wat volk ien Stad is; er staan ten minstens `n hyle bult seezen en waagens; wi zellen ons hier ook maar bivougen;`t is `n beste Stalknecht.... Dag, Willem! kom gauw de peeren op stal, maar veural nyt digt bi deur.
Jan: Gaat maar mit `n kander naa boven, boer! ik zal wel zörgen dat `t gout wort.
Vrouw: Doe mosse zweep en kussens ook mit nemen, Jan! hier lopt van allerlui volk, min kin `t nooit wijten.
Dochter: Heurt dat wief rys; Mouder! wat ropt ze hard van "schol en schelvisch".
Vrouw: Kom, kom; maar gauw naa binnen; `k loof dat `t al laat is!!