Kwelders zijn te vinden op de grens van land en zee. Het zijn begroeide, buitendijks gelegen, zoute of brakke gebieden die bij laagwater droog liggen en bij hoogwater kunnen overstromen. Buitendijkse kwelders breken de kracht van hoge golven
nog voordat ze de dijk bereiken. De natuurlijke kwelders hoeven niet beschermd te worden. Kwelders zijn gebieden begroeid met kruiden, grassen of lage struiken die regelmatig worden overstroomd door zout of brak water. Deze kwelders zijn in grote mate menselijke beïnvloed en zijn voornamelijk in de Waddenzee zelfs ontstaan door ingrepen van de mens, zoals door de vroegere landaanwinningswerken.

Deze regelmatige overstroming door zout of brak water creëert een bijzondere leefomgeving voor planten, insecten en vogels. Dit type natuurgebied met bijzondere natuurwaarden is wereldwijd zeer zeldzaam. Slechts zo’n 25 verschillende planten kunnen zich in dit milieu handhaven. Op deze typische kwelderplanten komen minstens enkele honderden soorten insecten, spinachtigen en andere ongewervelden voor.

De kwelders langs de Waddenkust waren vanouds het eigendom van de aangrenzende landeigenaren. De bouw en het onderhoud van nieuwe dijken moesten ze grotendeels uit eigen zak betalen. Daar stond tegenover dat ze gebruik konden maken van het recht van aanwas, waardoor zij hun bezittingen steeds verder konden uitbreiden. Het Rijk probeerde tevergeefs hun dit recht afhandig te maken. De ‘kwelderkwestie’ hield de gemoederen rond 1850 flink bezig. Maar de rechters gaven de grondeigenaren telkens weer gelijk. Zodoende bleef de aanleg van nieuwe polders voor veel boeren een klein goudmijntje.
De bewoning van het kwelderwal van Broek en Kleine Huisjes bestaat voornamelijk uit oude boerenplaatsen.
Van oudsher woonden de arbeiders op de boerderij. Omstreeks 1850 verhuisden ze naar kleine arbeidershuisjes. Op de wal van Broek gingen de arbeiders in een "streekje" wonen dat Kleine huisjes werd genoemd.
Kwelders die bij Kleine Huisjes liggen zijn:
Feddemapolder (1804)
De Feddemapolder ligt iets ten noordoosten van Kleine Huisjes en is een voormalig waterschap, ongeveer 26 ha groot en ingedijkt in 1804. De polder was gelegen ten noorden van de Middendijk bij Wierhuizen, tussen deze dijk en de (vervallen) kadijk. De polder loste zijn water op de Bokumer-Ikemapolder door een houten pomp (duiker) in de Westelijke opdijk. De huidige beheerder van het gebied is Noorderzijlvest.
Bocumer-Ikemapolder (1809)
De Bocumer-Ikemapolder ligt iets ten noordwesten van Kleine Huisjes achter de boerderijen Oud Bocum, Nieuw Bokum en Ikemaheerd. De Bokumerpolder die in 1809 ontstond door een gedeelte kwelder te omdijken en de Ikemapolder die in 1815 ontstond. De tegenwoordige beheerder van het gebied is Noorderzijlvest.
Negenboerenpolder (1872)
De Negenboerenpolder ligt ten noorden van Kleine Huisjes.
De polder ontstond in 1872 door de inpoldering van de kwelder ten noorden van de Bokumer-Ikemapolder. Behalve het onderhouden van de zeedijk, was het waterschap ook belast met de afwatering die werd geregeld door een stoomgemaal, dat op de Waddenzee uitsloeg. Tegenwoordig wordt het gebied beheerd door het waterschap Noorderzijlvest en is de afwatering naar het zuiden, via een duiker op het Broekstermaar.
De Negenboerenpolder ligt ten noorden van Kleine Huisjes.
De polder ontstond in 1872 door de inpoldering van de kwelder ten noorden van de Bokumer-Ikemapolder. Behalve het onderhouden van de zeedijk, was het waterschap ook belast met de afwatering die werd geregeld door een stoomgemaal, dat op de Waddenzee uitsloeg. Tegenwoordig wordt het gebied beheerd door het waterschap Noorderzijlvest en is de afwatering naar het zuiden, via een duiker op het Broekstermaar.